کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
در این مقاله قصد داریم شما را با وظایف کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری در خصوص رفع اختلافات مربوط به وصول عوارض، نحوۀ رسیدگی و صدور رأی در آن آشنا کنیم. متعاقباً نمونه آراء کمیسیون و دیوان عدالت اداری نیز در این مقاله مورد توجه قرار خواهد گرفت.
ماهیت کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری و اعضاء آن
کمیسیون ماده ۷۷ یکی از کمیسیون های شهرداری است که وظیفۀ آن رسیدگی به اختلافات بین شهرداری و مؤدیان در خصوص عوارض دریافتی شهرداری است. اعضای کمیسیون عبارتند از یک قاضی دادگستری به انتخاب وزیر دادگستری، نمایندۀ وزارت کشور به انتخاب وزیر کشور و نمایندۀ شورای شهر.
شهرداری بر مبنای ارائه خدمات عوارضی را از شهروندان دریافت می کند. برخی از این خدمات عبارتند از احداث خیابان و آسفالت آن ها، جمع آوری نخاله های شهری، احداث پارکینگ عمومی و احداث فضای سبز. بر اساس ماده ۷۷ قانون شهرداری، رفع هرگونه اختلاف بین مؤدی و شهرداری در خصوص عوارض و بهای خدمات ارائه شده توسط شهرداری و سازمان های وابسته به آن در صلاحیت کمیسیون ماده ۷۷ است. کمیسیون در رسیدگی به اختلافات مربوط به پرداخت عوارض دارای صلاحیت ذاتی است و هیچ مرجع دیگری نمی تواند به این موضوع رسیدگی نماید. تصمیمات کمیته مذکور نیز قطعی است.
وظایف و اختیارات کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
این کمیسیون دارای وظایف و اختیاراتی است که عبارتند از:
- رفع هرگونه اختلاف بین شهرداری و مؤدی در خصوص عوارضی که بر اساس ماده ۷۷ توسط شهرداری دریافت می شود.
- تعیین میزان خسارت دکه هایی که پیش از تصویب قانون شهرداری ها نصب گردیده و در صورت اقدام شهرداری جهت برداشتن این دکه ها، موجب ورود خسارت به صاحبان آن ها می شود.
- تقسیط عوارض مؤدیان در صورتی که قادر به پرداخت بدهی خود به شهرداری به صورت یکجا نباشند.
- رسیدگی به اعتراض مالکین اراضی و املاکی که ملک آنها در اجرای ماده ۱۱۰ قانون شهرداری ها، توسط شهرداری دیوارکشی و مرمت نشده است.
- رفع اختلاف بین شهرداری و مالک در خصوص میزان بدهی ملک مورد معامله.
- رفع اختلاف بین وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و خصوصی با شهرداری در خصوص وصول هزینه مرمت خرابی های ایجاد شده در سطح معابر توسط آن ها.
صدور رأی توسط کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
این کمیسیون یک نهاد شبه قضایی بوده که دارای صلاحیت رسیدگی به اختلافات بین شهرداری و مؤدیان در خصوص پرداخت عوارض بوده و مستقل از شهرداری است. کمیسیون پس از رسیدگی به موضوع مورد اختلاف، نظر خود را به صورت رأی صادر می کند و رأی صادره قطعی است. صلاحیت کمیسیون بر اساس محدوده ای که عوارض در آن وضع شود مشخص می شود. یعنی باید توجه داشت که شهرداری وضع کنندۀ عوارض در چه محدوده ای قرار دارد.
قبل از ارجاع اختلاف به کمیسیون، پرونده ای متشکل از مشخصات مؤدی، محاسبه عوارض، پیش آگهی و اخطار به مؤدی تشکیل می شود. در صورت اعتراض مؤدی به عوارض و عدم امکان حل و فصل اختلاف در شهرداری و یا در صورت عدم توجه مؤدی به اخطار شهرداری و اتمام مهلت مندرج در برگ اخطاریه، پرونده جهت تصمیم گیری به کمیسیون ارجاع می شود. نحوه مطرح کردن موضوع در کمیسیون به این صورت است که اصولاً شهرداری نمی تواند طرح دعوا کند، بلکه مؤدی می تواند نسبت به تصمیم شهرداری در کمیسیون اعتراض کند. اگر اختلاف بین مؤدی و شهرداری با مذاکره در شهرداری حل نشود، مؤدی می تواند اعتراض خود را به دبیرخانه کمیسیون تسلیم کند.
کمیسیون در ابتدا باید به این امر بپردازد که آیا دریافت عوارض مطابق با قانون شهرداری ها است یا خیر. در صورتی که عوارض قانونی باشد، کمیسیون میزان عوارض را تعیین می کند و رأی صادر می کند. رأی کمیسیون قطعی و لازم الاجراست. اگر مؤدی محکوم شود ظرف یک مدت ۱۰ روزه از تاریخ ابلاغ رأی باید نسبت به اجرای رأی اقدام کند و نتیجه آن را به دبیرخانه کمیسیون اطلاع دهد. در غیر این صورت اجرای رأی از طریق اجرای ثبت پیگیری خواهد شد.
اعتراض به آراء کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
برخلاف کمیسیون ماده ۱۰۰ شهرداری، کمیسیون ماده ۷۷ فاقد مرحله تجدید نظر است و کمیسیون های تجدید نظر در آن تشکیل نمی شوند. بنابراین رأی صادره توسط کمیسیون قطعی است. اعتراض به آراء کمیسیون بر اساس ماده ۱۲ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، در صلاحیت دیوان است. چنانچه رأی کمیسیون نقض شود، دیوان ایرادات آن را ذکر نموده و کمیسیون بایستی بر این اساس رأی جدیدی صادر نماید. اما چنانچه رأی کمیسیون مورد تایید دیوان باشد، پرونده برای اجرای مراحل قانونی به کمیسیون بازگردانده می شود.
اعتراض به آراء صادره از کمیسیون از سوی اشخاص، اعم از حقیقی و حقوقی خصوصی در دیوان عدالت اداری قابل رسیدگی است. با این حال دستگاه های دولتی که به رأی کمیسیون اعتراض دارند نمی توانند اعتراض خود را در دیوان مطرح کنند. بر اساس دادنامه شماره ۶۹۹ مورخ ۲۲/۰۳/۱۳۸۶، این دستگاه ها جهت اعتراض باید به دادگاه های عمومی مراجعه کنند.
نمونه آراء کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
۱. کمیسیون در یک پرونده در خصوص استنکاف یک فرد از پرداخت عوارض زیر بنا و نوسازی، با توجه به محتویات پرونده و عدم اعتراض مؤدی رأی به وصول عوارض داده است. در این خصوص کمیسیون مطابقت عوارض با آیین نامه وصول عوارض بهاء خدمات مصوب ۱۳۷۹ شورای شهر را مورد تایید قرار داده است. بنابراین با توجه به قطعیت عوارض مذکور، شهرداری می تواند با صدور اخطار، بدهی مؤدی را به وی ابلاغ نماید و چنانچه ظرف مدت ۱۵ روز مؤدی اقدام به پرداخت عوارض نکند، شهرداری طلب خود را از طریق اجرای ثبت اسناد و املاک وصول می نماید.
۲. در یک رأی در خصوص تعیین قانونی بودن عوارض درخواست شده توسط شهرداری، کمیسیون با بررسی محتویات پرونده و دعوت از مؤدی و استماع دفاعیات او، با تفکیک عوارض، شهرداری را نسبت به بخشی از عوارض تعیین شده محق ندانسته و در خصوص بخش دیگر رأی به وصول عوارض مطابق با مقررات قانونی داده است.
نمونه آراء دیوان عدالت اداری در خصوص کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
۱. در خصوص یک پرونده مربوط به اخذ عوارض به عنوان بهای خدمات، دیوان بر ممنوع نبودن این نوع عوارض رأی صادر کرده است. بنابراین خواسته شاکی مبنی بر نقض رأی کمیسیون مربوط به وصول عوارض بهای خدمات را رد کرده و اعلام کرده است که طبق رای شماره 219_11/۵/۹۱ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، اخذ عوارض به عنوان بهای خدمات منع نشده است.
۲. در خصوص صلاحیت محلی کمیسیون ماده ۷۷ توجه به این نکته ضروری است که علاوه بر اینکه محدوده قانونی شهر در صلاحیت این کمیسیون قرار دارد، حریم شهر را نیز می توان در صلاحیت آن قرار داد و اخذ عوارض در این محل ها نیز بلا اشکال است. اما اخذ عوارض در شهر ها و شهرک های خارج از حریم و محدوده قانونی شهر توجیه قانونی ندارد و کمیسیون در این مناطق فاقد صلاحیت است. دیوان در رأی وحدت رویه خود به شماره ه/۷۹/۲۶۸ بر ضرورت تفکیک بین حریم شهر و محدوده خارج از حریم شهر تاکید کرده است.
اگر در خصوص کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری نیاز به مشاوره و وکیل داشتید تیم وکیل ایرانی حرفه ای ترین و مجرب ترین وکیل ها را از موسسه حقوقی پویا یعقوبی راد به شما ارائه می دهد.
